
Sinds juli 2024 is het mogelijk een schuld volledig in te trekken zonder terug te betalen of risico’s te nemen. Over de actie van de VVD en de CDA heeft de Tweede Kamer een motie ingediend om mensen die al 12 weken in de schulden zitten te verplichten om in het schuldreductieprogramma te blijven. MP Bart Bikkers (VVD) legt in dit interview uit waarom deze nazorg noodzakelijk is en welke signalen hij uit de praktijk krijgt. Zonder instructie, is er een goede kans dat mensen zullen terugkeren naar oude gewoontes, en daarom, volgens Bikkers, zullen we verder van huis dan vóór de terugtrekking.
Wat was de bron van de motie?
Progressie: Aangezien de richtsnoeren voor schuldvermindering van de NVVK in juli 2024 zijn gewijzigd, kunnen schulden volledig worden geannuleerd zonder enige rente of terugbetaling. Bovendien kan de schuldeiser na invordering weigeren aanvullende bijstand of raadsman te ontvangen. Dat is een valse vooruitgang in onze mening. Een laag bod is het antwoord, en mensen hebben advies nodig om te voorkomen dat ze weer in de problemen komen. In werkelijkheid zien we dat individuen een goede kans hebben om terug te vallen in oude patronen zonder behandeling. De zin “je hoeft niet te geven, omdat je niet dacht dat het verkeerd was” wordt uitgezonden. Wij hebben voorgesteld dat mensen die vergeven zijn, samen met het CDA nog twaalf weken lang een oogje in het zeil moeten houden op schuldverlichting. Dit is een cruciale stap om de vorming van nieuwe schulden te voorkomen.
Welke waarschuwingssignalen sturen schuldverlossers en andere partijen je weg als parlementslid over de effecten van de “nul verstrekken”?
Uit de ervaring blijkt duidelijk dat het gebrek aan richting na een gebrek aan aanbod problemen veroorzaakt. Schuldverlichtingswerkers begrijpen dat mensen die niet behandeld worden vaak terugkeren naar oude gewoonten en opnieuw schulden ophopen. Een eenmalige terugvordering zonder extra steun is dus geen haalbare oplossing. Zonder instructie zijn mensen meteen terug bij af, wat voor mensen niet effectief is.
Waarom werd een bepaalde periode van twaalf maanden gekozen om mensen te helpen die achterstallig zijn?
Hoewel sommige organisaties pleiten voor het terugbrengen van de lidmaatschapsperiode tot zes maanden, vinden wij een periode van twaalf maanden zowel haalbaar als belangrijk. Na vergeven te zijn, is er tijd om anderen positief te begeleiden en te voorkomen dat ze hun gevaarlijke schuld terugkrijgen. Mensen zijn kwetsbaar in de eerste maanden na het afsluiten van een lening. We kunnen indien nodig goede steun bieden door mensen langer in het zicht te houden.
Welke concrete resultaten kan worden verwacht van de verplichte monitoring van schuldreductie na intrekking?
We weten allemaal dat het afbetalen van schulden niet onmiddellijk aangeeft dat iemand vrij is van problemen. Mensen zullen na zo’n reis waarschijnlijk terugvallen op oude praktijken, vooral als ze plotseling helemaal alleen zijn. We blijven erbij betrokken als het erop aankomt door er nog eens twaalf maanden bij te begeleiden. We kunnen dan af en toe informeren of de temperatuur dreigt te verslechteren, maar we kunnen vooral ook helpen bij het bijhouden van innovatieve financiële gewoonten. Maar je verhoogt de kans dat iemand opnieuw begint en een tijdje niet hetzelfde lot hoeft te ondergaan. Daarom is het nu aan staatssecretaris Nobel om met gemeenten overeenstemming te bereiken over de aanvraag, zodat mensen na herstel op de foto kunnen blijven en de juiste begeleiding krijgen.